Waarom we op aarde zijn

Voordat u iets gaat lezen over waarom we op aarde zijn, moet eerst iets verteld worden over de sferen.

De sferen is de locatie waar zielen verblijven voordat ze naar de aarde of ergens anders in het universum gaan. Het zijn dimensies van licht waar alles bestaat uit energie. Die energie ontwikkelt zich tot vormen van bewustzijn. De lichtdimensies kleuren van licht naar donker. De laagste (onderste) sferen zijn donker en de hoogste (bovenste) sferen bestaan uit het helderste licht. Van de zijkant bekeken, lijken de sferen op een zandloper of spiraalvorm. Er zijn zowel sferen boven als  beneden. Alles draait door elkaar en alles is met elkaar  verbonden. 

Er bestaan tientallen verklaringen over hoeveel sferen er zijn en hoe ze met elkaar verbonden zijn. Volgens mij kan al deze informatie naast elkaar bestaan, omdat de spirituele wereld nog complexer is dan we ons nu kunnen voorstellen. 

De aarde is ook een sfeer. Hier bestaat donkere en zware energie.

We worden op aarde o.a. geconfronteerd met dualiteit (goed en kwaad) en met tijdsbesef. Doordat er vele mogelijkheden op aarde zijn om onze levenslessen te leren, staat de aarde bekend als de sfeer waar het snelst geleerd kan worden. Daarom komen zoveel zielen naar de aardesfeer toe. 

Op aarde leven zielen die uit alle verschillende lichtsferen komen. Dat is bijzonder, omdat we in het leven na de dood met ‘soortgenoten’ in onze eigen sfeer leven. 

Meestal kunnen we op aarde beter opschieten met de  mensen die uit dezelfde sfeer komen dan met mensen uit een andere sfeer. 

Als iemand uit een hogere sfeer komt, is dat vaak degene waarvan we iets kunnen leren. Soms is dat een onaardig persoon. Juist degene die we onaardig vinden, heeft de moeilijkste lessen voor ons. De levenslessen die we krijgen, zijn doorweven met de lessen van andere mensen. 

Soms lijkt ons leven nutteloos. We zien dan zelf het nut er niet (meer) van in, maar ons leven kan op dat moment van grote betekenis voor iemand anders zijn. 

Ieder leven heeft altijd zin. Naarmate we ouder worden, zouden we de rode draad van ons leven kunnen gaan zien. Maar dan moeten we dat wel willen zien en  openstaan voor wat er in ons leven is gebeurd. De minder prettige gebeurtenissen kunnen heel belangrijk zijn geweest. 

De volgende metafoor wil ik gebruiken voor het leven in de sferen.

Het is: De schoolklas

Iedere sfeer is als een klas van een school.

Er worden  allerlei dingen geleerd.

Er zijn altijd leraren om ons te  helpen.

In iedere klas zijn snelle en langzame leerlingen. 
Vanuit de vierde klas kunnen we terugkijken naar de eerste klas, maar omgekeerd snappen we niets van de  lessen die in de vierde klas worden gegeven.

Soms slaan leerlingen een klas over, omdat ze de lessen al begrijpen.

We maken een uitstapje (schoolreisje) naar de aarde om sneller te leren.

Daar ontmoeten we leerlingen uit andere  klassen.

De ene opdracht doen we in groepjes en de andere opdracht moet alleen gedaan worden. 

Omdat we allemaal uit een bepaalde sfeer komen, is het hier op aarde soms moeilijk om iemand anders te begrijpen.

De ander kan uit een, voor ons, onbekende sfeer komen en daardoor een levensles hebben die onduidelijk voor ons is. 

Waarom we doodgaan

Zoals ik al eerder vertelde is ons leven op aarde in een mensenlichaam een reis van de ziel om iets te leren. Heeft iemand veel geleerd uit zijn levenslessen en is gegroeid in bewustzijn, dan kan het gebeuren dat diegene na het sterven in een hogere sfeer terugkomt. 

Het doel voor iedere ziel is terug te gaan naar de sferen (om uiteindelijk zoveel geleerd te hebben (dat betekent: bewustzijn ontwikkeld te hebben) dat de ziel in de sferen opgaat in de eenheid van zielen). 

Definitief terugkeren naar de sferen gebeurt op het moment dat het levenskoord, waarmee de ziel aan het  lichaam verbonden is, verbroken wordt. Dit noemen we sterven, doodgaan, overlijden, overgaan …

Waarom sommige zielen aan de aarde verbonden blijven

Hoe snel een ziel terugkomt in de sferen van licht is waarschijnlijk afhankelijk van de volgende factoren: 

• Iemand die zich al tijdens het aardse leven heeft voorbereid op een leven na de dood zal snel naar de lichtsferen overgaan. 
• Heeft men nog nooit over een leven na de dood nagedacht dan kan de overgang langer duren. De ziel blijft aan de lagere, aardse sfeer gebonden totdat het voorbije aardse leven wordt losgelaten. Dan pas maakt men de definitieve overgang naar de lichtsfeer. 
• Is iemand, hoewel onbekend met het leven na  de dood zachtaardig of onzelfzuchtig geweest? Deze ziel zal de overgang naar de lichtsferen als snel en gemakkelijk ervaren. 

Waar we na het sterven ook terechtkomen, we zullen altijd eerst moeten wennen. Voor de mensen die nooit over een leven na de dood hebben nagedacht, kan de aankomst in de sferen een grote schok zijn.

Waarom iedereen op de juiste tijd sterft

Wanneer iemand overlijdt is dat altijd op de juiste tijd. Het moment van sterven wordt namelijk bepaald door ons levensplan. In dat levensplan met alle levenslessen die we op aarde kunnen leren is een begin- en een eindtijd vastgelegd. 

De juiste tijd geldt dus ook voor de mensen die door zelfdoding of euthanasie sterven. 

Hoe iemand sterft kan iets te maken hebben met de laatste levensles van degene die sterft of met de levensles van iemand die de stervende kent. 

Als de tijd om te sterven nog niet is aangebroken, het levenskoord is dan nog intact, komt men weer terug naar de aarde.

Er zijn verschillende verhalen bekend van mensen die na een bijna-doodervaring vertelden over hun eigen keuze om terug te gaan naar de aarde. Op dat moment was hun levenskoord nog intact, anders hadden ze deze keuze niet kunnen maken. 

Al is het tijdstip van sterven altijd de juiste tijd, iemand  kan wel onvoorbereid in het leven na de dood aankomen en volledig de weg kwijt zijn. Dit kan gebeuren bij mensen die altijd gedacht hebben dat er niets na het sterven zou zijn. 

Afhankelijk van wat we tijdens het sterven moeten of willen meemaken, gaan we onbewust, bewust of super bewust over en maken we de volgende stap naar het leven na de dood. 

Daarom kan het zo zijn dat iemand, die na een verkeersongeluk overlijdt, het ongeluk zelf niet bewust hoeft mee te maken. Vlak voor het fatale tijdstip is de ziel dan al uit het lichaam vertrokken. 

Van iemand, die doodvalt na een val van een berg of een sprong van een gebouw, kan de ziel al uit het lichaam vertrokken zijn voordat het lichaam de grond raakt. 

Het ongeluk maakte in deze gevallen geen onderdeel  uit van het levensplan. Dit gebeurt volgens mij vaker dan men vermoedt.

Waarom een baby sterft bij de geboorte

Als een baby sterft zou dat te maken kunnen hebben met het levensplan van de baby. Het levensplan bevat de levensles: ‘Geboren worden’. 

De geboorte-ervaring zou ook een levensles van de ouders kunnen zijn. De ziel van de baby helpt daarmee de ouders in hun spirituele groei.

Waarom een stervensproces soms nodig is

Voorafgaand aan sterven maken sommige mensen een (lang) stervensproces mee. Dit proces kan te maken hebben met de lessen die de stervende nog mag leren of met de levenslessen van mensen in de omgeving van de stervende. 

Het stervensproces is tegelijkertijd een mogelijkheid voor de ziel om zich te zuiveren van alle negatieve energie die gedurende het aardse leven is opgeslagen. Sterven kan voor de stervende een reinigende werking hebben, maar dit is vrijwel alleen voor de zeer spirituele, ervaren zielen het geval. 

Bij ieder stervensproces en iedere overgang zijn altijd lichtwezens en andere helpers aanwezig om de ziel te  helpen.

Waarom we iets meemaken

Iedereen komt naar de aarde om levenslessen te volgen. Wat die lessen inhouden en hoe we de lessen krijgen, is voor een deel vastgelegd in ons levensplan. Het levensplan wordt in de sferen gemaakt. Sommige levenslessen kiezen we zelf. Andere lessen worden ons in de spirituele wereld aangereikt, omdat onze ziel daarvan kan groeien. We kunnen de lessen accepteren of weigeren. Als we een levensles weigeren, wordt de les later in onze ontwikkeling weer  aangeboden. Net zo lang totdat we de les hebben aangenomen en geleerd. 

Afhankelijk van de manier waarop we met de lessen omgaan en hoe snel we de les leren, krijgen we meer of minder lessen. Er zijn levenslessen die we zo moeilijk vinden dat we meerdere aardse levens nodig hebben om ze te leren. 

Enkele voorbeelden van levenslessen zijn: 

• We zullen allemaal moeten leren dat we ooit iemand pijn doen of dat we zelf pijn gedaan worden. 
• We zullen ooit in één van onze levens meedoen met een oorlog of we plegen een moord. 
• Er zullen lessen zijn waarin we gaan leren dat we opgeven of juist volhouden. 
• We leren voor onszelf en voor anderen zorgen.
  
• We krijgen kinderen of we leren hoe het is om zonder kinderen te leven. 
• We komen in situaties terecht waarin we mensen kunnen vergeven of waarin we iemand  om vergeving vragen. 
• In het ene leven zijn we ongelofelijk rijk en in  het volgende leven enorm arm. 
• We leren angsten kennen en angsten overwinnen. Vooral deze les kan vele levens nodig hebben om geleerd te worden. 
• We maken ruzie of zijn heel vriendelijk. 
• De ene mens zoekt uitdagingen, terwijl de ander bewust meer rust neemt of onbewust lui is.
• Sommige mensen worden afhankelijk en anderen willen juist geen hulp ontvangen. 
• De ene keer zijn we op zoek en de andere keer vinden we de oplossing. 
• Soms denken we alles te snappen en dan zijn we weer volledig onwetend. 
• Er zijn mensen die zich bewust zijn van wat ze doen, terwijl andere mensen op hun automatische piloot leven. 

En zo leren we stapsgewijs meer over wie we zijn en wat  we doen. Iedere keer krijgen we de kans om te leren. Wat ons overkomt is onbelangrijk; het gaat om hoe we naar een situatie kijken en wat we er dan mee doen. 

Het heeft daarom geen zin om onszelf of een ander te veroordelen voor wat iemand doet of gekozen heeft. 

Iedereen zal ooit alle lessen die horen bij de verschillende sferen doorlopen. 

Soms hebben we één les nodig om meteen te snappen wat de bedoeling is. Meestal zijn er vele lessen nodig. De lessen kunnen op uiteenlopende manieren naar ons toekomen. 

Nu hoor ik u bijna vragen: ja maar, hoe zit het dan met kindermisbruik, oorlog, moord, ziekte en armoede. Heeft diegene dat dan ook gekozen? 

Volgens mij zijn alle moeilijke situaties of vreselijke gebeurtenissen voorbestemd. Het gaat er in het leven om hoe we naar een gebeurtenis kijken en hoe we met de situatie (leren) omgaan. 

De ziel die in een moeilijke situatie terechtkomt, kan kiezen om zoveel mogelijk van de gebeurtenis te leren door de ervaring die geboden wordt, te beleven met hart en ziel! Als we terugkijken op vreselijke, moeilijke  of vervelende situaties kunnen we misschien zien dat we daar het meest van hebben kunnen leren. Het zijn de mogelijkheden die we krijgen om iets te  leren over bijvoorbeeld acceptatie, verandering van standpunten, vergeving, liefde en dankbaarheid. Sommige moeilijke levenslessen kunnen tevens voor iemand anders zijn bedoeld. Het kan zijn dat we door het hebben van die les tegelijkertijd iemand anders met  een levensles helpen of dat we aan iemand anders een levensles geven.

Waarom de meeste mensen niets van een vorig leven weten

Als je alles van tevoren weet, kun je niets meer leren. De bedoeling van ons leven op aarde is juist om iets te leren en ons levensplan te volgen. We komen in een mensenlichaam op een bepaalde plek terecht die voor ons, net als voor ieder ander, de meeste kansen biedt. Kennis over een vorig leven zou ons af kunnen leiden. 

Stelt u zich eens voor dat u weet dat u in een vorig leven iemand vermoord heeft. De moord hoorde in uw levensplan, u kon niet anders dan daaraan toegeven. Degene die u vermoord heeft is in dit leven uw partner. U heeft beiden een levensplan waarin u van elkaar houdt. Hoe zou uw partner naar u kijken als hij of zij dit nog wist? 

Omdat een vorig leven bij de meeste mensen onbekend  is, denkt men dat er dan ook geen vorig leven geweest is. Toch hebben de meeste mensen een herinnering aan een vorig leven. Het kan zomaar gebeuren dat u ergens  op de wereld bent en denkt: ‘Hier ben ik eerder geweest, dit ken ik’.

Of u krijgt een heel speciaal gevoel  als u iets hoort, ziet of leest over een bepaald land, een volk of een bepaalde periode uit de geschiedenis. Neemt u dit gevoel vooral serieus. Het zijn dit soort ervaringen die u herinneren aan een vorig leven.